Sinds ik fotografeer ben ik een beetje zoekende. Ik zoek naar mijn vorm, mijn eigen stijl en naar mijn rode draad. Toen ik pas begon kwam ik in contact met een fotograaf die vond dat je een rode draad moest hebben en wel omwille van de herkenbaarheid. Ik heb me altijd afgevraagd waarom. Als je er je boterham mee moet verdienen is het misschien wel goed om een specialisme te hebben en daarmee boven de massa uit te steken maar…Die ambities heb ik niet. Mijn dagelijkse kost moet ik er niet mee verdienen maar alles gratis doen kan ook niet meer. Daarvoor zijn de spullen die ik heb gewoonweg te duur en je wilt niet weten hoeveel misbruik mensen van je proberen te maken. Daar pas ik dus voor (al geef ik nog veel te veel weg maar goed…). Die rode draad heb ik dus niet want ik ben gek op heel veel vormen van fotografie. Toch beginnen er wel een aantal dingen af te vallen. Dingen die ik geprobeerd heb maar die me niet liggen. Dingen waarvoor ik geen geduld kan opbrengen of dingen waar ik heel erg zenuwachtig van word en…Dat doe ik dan dus liever niet meer.
Geduld, detail en beweging. Dat zijn drie sleutelwoorden waar het in mijn foto’s om draait. Zachtheid is een vierde maar helaas is dat niet altijd realiseerbaar. Ik heb enorm veel geduld. Zet mij een dag lang aan 1 onderwerp en je hoort mij niet meer piepen. Ik ga net zo lang door tot ik heb wat ik wil en desnoods kom ik terug. Dit geldt voor een natuurfoto maar evengoed kan ik urenlang spelende kinderen (en bewegende mensen) fotograferen. Daarbij zijn peuters en kleuters mijn favoriete leeftijdsgroep om vast te leggen. Dat lukt me gewoonweg het allerbeste en ik neem daar ook uitgebreid de tijd voor.
Grote massa’s vastleggen zoals bijvoorbeeld landschappen en groepen mensen dat gaat me minder goed af. De details daaruit halen dat lukt me dan weer beter. Die details probeer ik ook naar voor te halen in de studioportretjes. En dan beweging. Daarvoor heb ik de grootste moeite moeten doen om dat te leren en nu is het mijn grootste plezier om te fotograferen. Vliegende vogels, rennende en springende honden, superbeweeglijke kindertjes en sportmensen.
Omdat ik nog veel wil leren plaats ik zo nu en dan een oproepje waarin ik “modellen” zoek. Die fotografeer ik dan op TFP-basis. Dit betekende van origine “Time For Print” maar sinds er haast niet meer wordt geprint zeggen de meesten “Time For Picture”.
De fotograaf maakt dan de foto’s gratis waarna zowel hij/zij als het model de foto’s kunnen gebruiken voor zichzelf of hun portfolio. Hiervoor wordt door beiden een contractje ondertekend. Als je hieromtrent zelf een leuk idee hebt mag je mij altijd contacteren. Ik sta voor heel veel dingen open.
Voor de fotografie die ik beheers en waarbij ik me comfortabel voel kun je mij tegen betaling boeken. Sinds vorig jaar ben ik ook ingeschreven in de Kamer van Koophandel. Aan de prijslijst en de algemene voorwaarden wordt momenteel gewerkt. Ook als je geen “beroeps” bent kun je toch “professioneel” werken ben ik van mening. In mijn portfolio vindt je een beknopt overzicht van de mensen die ik gefotografeerd heb. Wil je meer zien van alle andere foto’s die ik maak dan nodig ik je uit om eens een kijkje te nemen op FLICKR.
Voor mij blijft het dus een nevenactiviteit maar wel een waar ik mijn hart en ziel inleg en waar ik hopelijk veel mensen blij mee kan maken. Zelf word ik er in elk geval heel gelukkig van.
Reactie plaatsen
Reacties
Ik vind je werk GEWELDIG !